کودکان عاشق بازی کردن هستند ، از زمانی که کنترل دست و پایشان را به دست می آورند ، تمایل دارند که با همه چیز بازی کنند. گاهی نیز شاید دیده باشید که با رفتار هایشان سعی دارند خود را شبیه پدر و یا مادر جلوه دهند. مثلا کفش های مادر را می پوشند و یا کیف پدر را در دست می گیرند.

  بازی هایی مثل مامان بازی، خاله بازی و… در گروه بازی های تقلیدی و نمایشی قرار می گیرند. بازی هایی که گرایش کودکان به آن ها برخلاف تصور خیلی از پدر و مادر ها نه تنها ایردای ندارد بلکه نقشی مهم و کاربردی در تکوین ساختار شخصیت کودکان نیز بازی می کند. دختر بچه ای که کفش پاشنه بلند مادر را می پوشد، سراغ لوازم آرایش او می رود یا پسر بچه ای که سراغ ابزار کار پدر می رود، تلاش می کند ویژگی های شخصیتی پدر و مادر را به روش خودش درونی کند. دختربچه ای که در بازی هایش رفتار مادر را تقلید می کند در حقیقت به تمرین نقش جنسیتی خودش با استفاده از نمادهای مادرانه مشغول است و این دقیقا همان اتفاقی است که در مورد پسربچه ای که در بازی هایش پدر را تکرار می کند، رخ می دهد.